"Nie zostawisz"

Woń kawy owładnęła porankiem.
Wpadły do niej promienie słońca,
Może to była jasność zza okien,
Albo z oczu, nie pamiętam do końca.

Ptak sfrunął z niedalekiej gałęzi,
Gdy przeszliśmy obok wolno.
Trzymałeś moje dłonie i w tej więzi,
Choć mnie złapałeś, mogę być wolną.

Gęstą mgłę zjedliśmy na śniadanie,
I wypiliśmy po łyku rosy.
Teraz patrzę na Ciebie kochanie,
A ty przygładzasz moje włosy.

I gdy grzmot uderzy,
Gdy naleje się wody po uszy,
I ty w dal wzrokiem wymierzysz,
Gdy potem nadejdą dni suszy.

Gdy łzami wypełni się serce,
Gdy ból rozerwie mnie na pół,
Gdy nie dla mnie radosne kobiece,
Gdy zabrniemy po kolana w muł...

Ty wrócisz o poranku. Przywrócisz moją Idyllę.


"Codzienność"

Jak żyć?
Kiedy samotne myśli krążą wokół niepocieszone
Trzeba zamknąć oczy i oddać się sennej otchłani
Mimo że potwór dnia straszniejszy od ducha nocy
Czatuje nad twoim równym oddechem
I odbiera ci
Spokój
Śmiech
Noc
Wyrywa się z piersi niespokojny dźwięk
Który nie brzmi jak żadne słowa
I przenika do serc
Zabija piękno nieświadomości przenosząc w nicość bez grawitacji
Gmatwasz się i kręcisz ale nie możesz zaznać gruntu pod stopami
Zosiu, ziemia nie jest Tobie dana
Musisz umrzeć w wiotkiej niemocy
W lęku