BALLADA DZIADOWSKA

Słuchajcie ludzie, co wam dziadek powie
o dwojgu takich rozkochanych w sobie.
On w słusznym wieku, ona też niemłoda
Co za przygoda!

Razem zbierają puszki i butelki,
niosą do skupu stąd ich pieniądz wszelki.
Mają na piwo, nie pijają kawy
Losie łaskawy!

Nie lekceważą drobnych przyjemności,
więc często gęsto wpraszają się w gości.
Uszczkną coś ze stołu i już są na progu
O, dzięki Bogu!

Dziś się udało, jutro też się uda.
Umieją liczyć, liczą więc na cuda.
Cokolwiek zbroją, to ujdzie im płazem,
bo zawsze razem.


ILUMINACJA


Nie trać czasu
masz go już niewiele
nie zwlekaj
nie odkładaj na jutro
jesteś dotknięta widzeniem
krystalicznie czystym
bez ornamentów
ILUMINACJA I EPIFANIA
ostateczne olśnienie
urodą świata i życia
zamkniesz pod powiekami