W cichej toni

Mieszkam wśród wysokich drzew,
jak na dnie malachitowego jeziora.
Podziwiam konary
opromienione wschodzącym słońcem,
jak rybka rozbłyski na powierzchni fal.

Wysokie drzewa ograniczają horyzont,
wzrok krąży, niby bumerang,
przy zielonej ścianie.
Ale myśli szybują daleko,
to w przeszłość,
to w przyszłość...

W tej cichej toni
coraz więcej
niepokojących wieści ze świata
przynoszą fale eteru...


Znikanie

Znikają z krajobrazu ludzie i drzewa.
Na uliczkach osiedla,
nie spotkam znajomych,
z którymi przystawałam na pogawędki.
Tylko ptaki śpiewają tak jak zawsze.
I drzew, które mijam codziennie,
ubywa.
Brzozy białe strażniczki drogi
skończyły z łoskotem,
jak z ostatnim tchnieniem.
Tylko ptaki śpiewają tak jak zawsze.
Czas kruszy nie tylko ludzi i drzewa
Czy ptaki będą śpiewać tak jak zawsze?